Maandag 25 april 2016

Vanavond overnacht ik nog een keer bij Karel en Vicky. Dus laat ik mijn rugzak hier staan, en neem een klein rugzakje mee.
Gisteren ook kennis gemaakt met de kinderen van Karel en Vicky, dochter, Dorien en Christof met zijn vriendin, ook heb ik kennis gemaakt met de moeder van Karel. Bij het afscheid zei ze: Ik zal voor je bidden voor een behouden terugkomst. Mooi hé!

Vanmorgen om 8.30 uur vertrokken uit Ransberg. Het was koud, dus ik had meerdere lagen aangetrokken. Later werd het ook nat, en heb ik de poncho aan gedaan. Deze is de rest van de dag ook niet weer uit geweest. Ook als het niet meer regende, hield ik hem toch aan, dat was warmer. Maar ook de regen en de kou kan mijn goede humeur niet bederven. Ook vandaag weer zandpaden, gras- en grindpaden, zie de foto's.
Omstreeks 14.00 uur was ik bij de taalgrens. Ik denk dat probeer ik meteen even. Ik kwam een vrouw tegen en zei: Goedemiddag.
Maar ik kon niet horen wat ze terug zei. Even later kwam ik een man tegen, ik zei: Goedemiddag. En de weder groet was: Bonjour Monsieur!
Toen wist ik het zeker, ik ben nu in het Franstalige België.
Vandaag een lange tocht gemaakt, 33 km. Dat was niet mijn bedoeling.
Ik was van plan om de lopen via Tienen naar Jodoigne, 23 km.
Er was ook een alternatieve route via Zoutleeuw, Hélécine naar Jodoigne, 33 km. Voor de kortere route had ik bij Budingen, bij knooppunt 192, rechtsaf moeten slaan, richting Tienen. Maar ik heb nooit knooppunt 192 gezien!!! Opeens zag ik een bordje, Zoutleeuw!!!
Dat was een verrassing, ik dacht ook al wel, wat duurt het lang voor ik dat knooppunt zie. Zo makkelijk kan je iets over het hoofd zien.
Om 16/00 uur was ik in Piétrain, dit is vlakbij Jodoigne.
Morgen loop ik richting Namur, en moet ik mijn eerste slaapplaats regelen, in het Frans. Een nieuwe uitdaging. Wordt vervolgd.