Donderdag 28 juli 2016
Door: Joop
Blijf op de hoogte en volg Joop
28 Juli 2016 | Spanje, Santiago de Compostella
Vandaag een soort rustdag, niet gepland, want ik zou vandaag aankomen in Santiago.
Maar ik zal mijn verhaal vertellen vanaf gisteren.
Gisteren, vroeg op pad, om 6.15 uur vertrokken. Ik was van plan om 35 km te lopen, zodat ik vandaag maar 5 km had, en dus op tijd zou arriveren in Santiago.
Al vroeg, gisteren, sloot zich een jongeman bij mij aan. Charles uit Montreal, Canada. Hij is componist. Een leuke vent, 27 jaar.
We konden samen goed lopen, beiden hetzelfde tempo. Samen praten, over van alles wat ons bezighoudt.
Ook hij . wilde overnachten in Monte do Gozo, 5 km voor Santiago.
Toen we aankwamen in Monte do Gozo, wilde Charles gaan slapen in de Aubergue, aldaar. Maar die Aubergue heeft 500 bedden, dat is mij teveel van het goede. Ik zei, ik loop door, en ga slapen in een kleinere, particuliere Aubergue. Maar na een poosje was ik het plaatsje al uit, zonder een kleine Aubergue te hebben gezien. Intussen zag ik Santiago al liggen en een bord van: nog 4,70 km naar Santiago. De verleiding was te groot, mijn benen waren goed, dus besloot ik door te lopen. Om 16.00 uur was ik in Santiago, en stond ik voor de Kathedraal.
Tijdens het binnen lopen van Santiago, werd ik wel heel blij en dankbaar, dat ik hier was. En ook blij dat ik doorgelopen ben, en alleen aangekomen ben, zonder andere pelgrims bij me. Ik heb uiteindelijk ook alleen deze Camino gelopen. Ik was niet emotioneel op het plein, voor de Kathedraal, wel ongelooflijk blij en dankbaar.
Ik heb daar een poosje, heel stil gestaan.......
Wel werd ik bewogen door de lieve berichtjes van onze kinderen, dat deed me veel. Ook nu tijdens het schrijven voel ik dat weer......
Wat krijg ik veel liefde naar me toe........
Voor de statistieken:
Ik heb nu 2590 km gelopen en ben 110 dagen onderweg.
Even foto's gemaakt, en daarna op zoek naar een overnachtingsadres. Ik gun me een kamer, voor mij alleen. Ik vond een redelijk, goedkoop pension, met douche en toilet op de gang. Maar dat is geen probleem, dat ben ik wel gewend.
Om 17.00 uur zat ik op een terras aan een biertje. Ik denk dat ik daar een kwartiertje zat en ineens....... Jopie......!!!
Wie stond daar voor me...... Mijn Vlaamse vriend, Wilfried..... Ik had hem niet verwacht, want we hadden voor vanmorgen afgesproken, om elkaar te ontmoeten, voor dat Wilfried vanmiddag zou gaan vliegen, naar huis. Hij lag een paar dagen op mij voor, en was net terug gekomen van Finisterre.
Het was een heel hartelijk weerzien. Hij is een ongelooflijk leuke gozer. Veel humor, altijd wat te lachen met hem.
En terwijl we nu samen op terras zaten, kwamen er steeds meer pelgrims binnen die ik kende. Er werd veel afgeknuffeld.......
Geweldige belevenis, om dit samen te vieren.
Ik heb toen afgesproken om niet gisteren in de Kathedraal te gaan, maar vandaag, samen met de andere pelgrims.
's Avonds samen gegeten met Wilfried, een heel gezellige avond gehad.
's middags was ik naar de plaats geweest, waar ze de Compostel uitreiken. Maar er stond zo'n lange rij, je moest zeker een uur, en misschien nog wel langer wachten. Ik denk dat doe ik niet, ik ga er vanmorgen wel vroeg naar toe
Zoals gewoonlijk, ook vanmorgen om 5.00 uur wakker
Vanmorgen had ik om 9.00 uur afgesproken met Wilfried om samen mijn Compostel op te halen. Ik ben zo trots als een pauw op mijn Compostel!!!
Daarna zijn we naar de "Huiskamer van de Lagelanden" gegaan. Dit is een soort steunpunt van de gezamenlijke Genootschappen van St. Jacob, van Nederland en Vlaanderen. Daar wordt je dan ook ingeschreven, en kun je terecht met vragen over zaken, als terugreis e.d.
Ik heb besloten om met de bus en trein naar huis te gaan, om de overgang van Camino naar huis wat soepeler te laten verlopen. Dat ik op een rustige manier kan overschakelen naar het 'gewone' leven.
Maar hier kom ik later nog op terug.
Bas heeft voor mij de terugreis geboekt, met de bus van Santiago naar Bordeaux. 16 uur in de bus!!! Bij het Genootschap kon ik mooi de ticket uitprinten.
Om 11.30 uur afscheid genomen van Wilfried, hij gaat naar het vliegveld.
En ik ga naar de mis voor pelgrims in de Kathedraal. De mis begint om 12.00 uur.
Ik had geluk, de meeste pelgrims moeten staan, de Kathedraal is vol met pelgrims, maar precies voor mij gingen twee mensen weg, die zaten, dus kan ik daar mooi zitten. De mis was in het Spaans en Latijn, ik verstond er dus niets van, maar het was wel indrukwekkend. Tot slot werd het wierookvat heen en weer geslingerd, tot aan het dak van de Kathedraal. Heel bijzonder! Ik heb er een filmpje van gemaakt.
Tijdens mijn Camino hebben tal van mensen gevraagd of ik voor hen wilde bidden in de Kathedraal. Dat heb ik gedaan.
Al met al een heel indrukwekkend gebeuren. Dit had ik niet willen missen.
Nu ga ik Santiago in, op zoek naar bekende pelgrims.
En morgen, vroeg, op weg naar Finisterre.
Uiteraard zal ik ook daarvan verslag doen.
Vanaf hier zal
ik terugkeren naar
het gewone leven van alledag
niet gewoon meer na al
wat ik ervaren heb
en als rijkdom
opgeslagen in de weg
die Ik zelf ben.
Ricky Rieter
Maar ik zal mijn verhaal vertellen vanaf gisteren.
Gisteren, vroeg op pad, om 6.15 uur vertrokken. Ik was van plan om 35 km te lopen, zodat ik vandaag maar 5 km had, en dus op tijd zou arriveren in Santiago.
Al vroeg, gisteren, sloot zich een jongeman bij mij aan. Charles uit Montreal, Canada. Hij is componist. Een leuke vent, 27 jaar.
We konden samen goed lopen, beiden hetzelfde tempo. Samen praten, over van alles wat ons bezighoudt.
Ook hij . wilde overnachten in Monte do Gozo, 5 km voor Santiago.
Toen we aankwamen in Monte do Gozo, wilde Charles gaan slapen in de Aubergue, aldaar. Maar die Aubergue heeft 500 bedden, dat is mij teveel van het goede. Ik zei, ik loop door, en ga slapen in een kleinere, particuliere Aubergue. Maar na een poosje was ik het plaatsje al uit, zonder een kleine Aubergue te hebben gezien. Intussen zag ik Santiago al liggen en een bord van: nog 4,70 km naar Santiago. De verleiding was te groot, mijn benen waren goed, dus besloot ik door te lopen. Om 16.00 uur was ik in Santiago, en stond ik voor de Kathedraal.
Tijdens het binnen lopen van Santiago, werd ik wel heel blij en dankbaar, dat ik hier was. En ook blij dat ik doorgelopen ben, en alleen aangekomen ben, zonder andere pelgrims bij me. Ik heb uiteindelijk ook alleen deze Camino gelopen. Ik was niet emotioneel op het plein, voor de Kathedraal, wel ongelooflijk blij en dankbaar.
Ik heb daar een poosje, heel stil gestaan.......
Wel werd ik bewogen door de lieve berichtjes van onze kinderen, dat deed me veel. Ook nu tijdens het schrijven voel ik dat weer......
Wat krijg ik veel liefde naar me toe........
Voor de statistieken:
Ik heb nu 2590 km gelopen en ben 110 dagen onderweg.
Even foto's gemaakt, en daarna op zoek naar een overnachtingsadres. Ik gun me een kamer, voor mij alleen. Ik vond een redelijk, goedkoop pension, met douche en toilet op de gang. Maar dat is geen probleem, dat ben ik wel gewend.
Om 17.00 uur zat ik op een terras aan een biertje. Ik denk dat ik daar een kwartiertje zat en ineens....... Jopie......!!!
Wie stond daar voor me...... Mijn Vlaamse vriend, Wilfried..... Ik had hem niet verwacht, want we hadden voor vanmorgen afgesproken, om elkaar te ontmoeten, voor dat Wilfried vanmiddag zou gaan vliegen, naar huis. Hij lag een paar dagen op mij voor, en was net terug gekomen van Finisterre.
Het was een heel hartelijk weerzien. Hij is een ongelooflijk leuke gozer. Veel humor, altijd wat te lachen met hem.
En terwijl we nu samen op terras zaten, kwamen er steeds meer pelgrims binnen die ik kende. Er werd veel afgeknuffeld.......
Geweldige belevenis, om dit samen te vieren.
Ik heb toen afgesproken om niet gisteren in de Kathedraal te gaan, maar vandaag, samen met de andere pelgrims.
's Avonds samen gegeten met Wilfried, een heel gezellige avond gehad.
's middags was ik naar de plaats geweest, waar ze de Compostel uitreiken. Maar er stond zo'n lange rij, je moest zeker een uur, en misschien nog wel langer wachten. Ik denk dat doe ik niet, ik ga er vanmorgen wel vroeg naar toe
Zoals gewoonlijk, ook vanmorgen om 5.00 uur wakker
Vanmorgen had ik om 9.00 uur afgesproken met Wilfried om samen mijn Compostel op te halen. Ik ben zo trots als een pauw op mijn Compostel!!!
Daarna zijn we naar de "Huiskamer van de Lagelanden" gegaan. Dit is een soort steunpunt van de gezamenlijke Genootschappen van St. Jacob, van Nederland en Vlaanderen. Daar wordt je dan ook ingeschreven, en kun je terecht met vragen over zaken, als terugreis e.d.
Ik heb besloten om met de bus en trein naar huis te gaan, om de overgang van Camino naar huis wat soepeler te laten verlopen. Dat ik op een rustige manier kan overschakelen naar het 'gewone' leven.
Maar hier kom ik later nog op terug.
Bas heeft voor mij de terugreis geboekt, met de bus van Santiago naar Bordeaux. 16 uur in de bus!!! Bij het Genootschap kon ik mooi de ticket uitprinten.
Om 11.30 uur afscheid genomen van Wilfried, hij gaat naar het vliegveld.
En ik ga naar de mis voor pelgrims in de Kathedraal. De mis begint om 12.00 uur.
Ik had geluk, de meeste pelgrims moeten staan, de Kathedraal is vol met pelgrims, maar precies voor mij gingen twee mensen weg, die zaten, dus kan ik daar mooi zitten. De mis was in het Spaans en Latijn, ik verstond er dus niets van, maar het was wel indrukwekkend. Tot slot werd het wierookvat heen en weer geslingerd, tot aan het dak van de Kathedraal. Heel bijzonder! Ik heb er een filmpje van gemaakt.
Tijdens mijn Camino hebben tal van mensen gevraagd of ik voor hen wilde bidden in de Kathedraal. Dat heb ik gedaan.
Al met al een heel indrukwekkend gebeuren. Dit had ik niet willen missen.
Nu ga ik Santiago in, op zoek naar bekende pelgrims.
En morgen, vroeg, op weg naar Finisterre.
Uiteraard zal ik ook daarvan verslag doen.
Vanaf hier zal
ik terugkeren naar
het gewone leven van alledag
niet gewoon meer na al
wat ik ervaren heb
en als rijkdom
opgeslagen in de weg
die Ik zelf ben.
Ricky Rieter
-
28 Juli 2016 - 17:43
Geert:
Heel mooi bericht Joop.
'k Reageer later.
Ricky Rieter heeft gelijk (jouw slotwoorden).
Tot later. Geert -
28 Juli 2016 - 18:23
Els:
Mooi om ineens te kunnen zien, wie Wilfried is... een pelgrim, die het ook in Le Chemin heel gezellig maakte.
Ga 't vieren, Joop...je ziet er op de foto voor de Kathedraal intens gelukkig uit.
Lieve groet, Els.
-
28 Juli 2016 - 18:25
Wim:
H0i Joop dit zal echt een mooie belevenis voor je geweest zijn,om niet weer te vergeten.
Maar je gaat nog door naar Finisterre dat word dan de finisch.
Het was heel mooi om je te volgen en de foto s
We zullen zeker nog wel meer van je horen,en wensen je verder nog een mooi slot.
groetjes Wim en Jannie -
28 Juli 2016 - 18:27
Inaheetebrij-westra:
Wordt er alleen maar stil van. Je ziet er goed uit! Succes verder. Liefs Ina -
28 Juli 2016 - 18:38
Arlette:
Prachtig bericht Joop! Je hebt het wel gedaan! Goede terugreis en geniet flink na en van wat komen gaat!
Lieve groet, Arlette -
28 Juli 2016 - 20:43
Ton En Gemma:
Beste Joop
Wat heb jij een geweldige prestatie geleverd en wat heb jij niet allemaal moeten doorstaan om dit te
bereiken.we zullen zeker nog meer van je horen over de geweldige wandeltocht
Goede reis terug en we horen van jou.
Lieve groetjes van ons -
28 Juli 2016 - 22:08
Greetje De Weger:
geweldig!
liefs, Wim en Greetje -
29 Juli 2016 - 09:00
Han En Kitty Van Der Eerde:
Lieve Joop, dat je deze droom vanaf 9 april in je rugzak al meenam en na 110 dagen en 2590 KM werkelijkheid is geworden zal je mooiste beloning zijn voor jou; dé Compostel !
Met dít in de tas wordt het vast een bijzondere tocht naar het einde der aarde ...
we wensen je een voorspoedige slotkoers, met groet en liefs, Han en Kitty -
29 Juli 2016 - 09:24
Geert:
Hallo Joop. Inmiddels zul je op weg zijn naar Finisterre. Maar, wat héb je een prestatie geleverd. Zonder meer bewonderenswaardig. Met zon en regen heb je getoond sterk te zijn en doorzettingsvermogen te hebben (heb ik al eens eerder zo verwoord). Dit alles zonder meer ook met hulp van wie en wat je bent tegengekomen op je voettocht., je Camino, die bijna voltooid is.
Ik moet bekennen, dat ik daar best op dat plein had willen staan, ja, dát wel, maar die tocht daar naartoe hé. Maar ja, zoals ook al eerder gezegd, zingt niet elk vogeltje zoals het is gebekt. Jouw zang betrof dit keer een voettocht van 2590 km in 110 (!) dagen.
Heel mooi, dat je Wilfried nog mocht ontmoeten. En ja, daar past het heffen van het glas bij.
Naast het 'aardse' was er dan ook nog het 'spirituele', de pelgrimsmis. Oké, je verstond er dan wel niets van, maar er is dan wél het saamhorigheidsgevoel van blije en dankbare mensen, die daarvoor hun dank toch willen uiten in het bijwonen van de mis. Ook dát is waardevol, áls je er open voor staat.
En ook hiér had ik willen zijn, om dát moment te beleven.
Ben benieuwd hoe je Finisterre zult ervaren. Jochem en ik hebben het deels in de film "Compostela" kunnen zien. Zo je inmiddels van mij weet, trekt deze plek mij het meest. Wèg van de drukte van de stad en met andere pelgrims in Finisterre de natuur 'ondergaan' en het verleden op symbolische wijze 'afleggen, met de wetenschap, dat het leven dóórgaat.
Adieu!
fr.G.
-
29 Juli 2016 - 11:12
Eva:
lieve joop, moest de laatste dagen heel sterk aan je denken...was je er al of moest je nog naar Santiago.
ben dus een dag te laat om je alles te wensen wat maar mogelijk is om de aankomst zo mooi, goed, intens etc te beleven.vind je echt geweldig het geklaard te hebben, een dappere held. fijn om te bedenken dat ik straks weer bij jou in de auto mag zitten op weg naar onze sangha. ben ooit in de bus van st sebastiaan naar bordeau gereisd, een ware belevenis. dwars door de pyreneeen en in de nacht. een goede terugtocht en tot gauw. liefs ev@ -
30 Juli 2016 - 15:05
Harm Lassche:
Vandaag pas gelezen dat je op stap bent geweest en net als wij een ervaring voor het leven hebt opgedaan. Wij fietsten in 2012 vanuit Raalte naar Santiago, het jaar daarop ben ik van Roncesvalles gelopen naar SdC en Finisterre (het laatste deel van Ponteferrade met mijn zoon, en de eerste drie dagen met mijn vrouw tot aan Puente la Reine; toen moesten we terug om 14 dagen te hospitaleren in Roncesvalles) en in 2014 hebben we samen de Camino Portugees gelopen vanuit Porto en toen ook doorgelopen naar Finisterre en Muxia. In 2015 heb ik weer geholpen in Roncesvalles: ook een mooie gebeurtenissen waarop je met allerlei mensen in contact komt. Als ik jouw weblog lees, dan is dat een aaneenschakeling van herkenning en krijg ik meteen weer zin om op weg te gaan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
