Vrijdag 22 juli 2016
Door: Joop
Blijf op de hoogte en volg Joop
22 Juli 2016 | Spanje, La Faba
Vandaag van Cacabelos naar La Cava, 32,8 km. (Nog 168 km te gaan naar SdC)
Ook vanmorgen weer vroeg op pad, 6.15 uur. Afscheid genomen van Stefan.
Vandaag begint de wandeling weer tussen wijngaarden door, tot Villafranca del Bierzo, daarna de rest van de tocht tussen de bergen doorgelopen, over passen gelopen. Het was weer een prachtige tocht, met soms de autosnelwegen wel 50 m boven me, indrukwekkend! Vanmorgen haalde ik een jongeman in, en in het voorbijgaan, herkende hij mijn Nederlandse embleem op de rugzak, en sprak mij aan. Blij dat ik weer eens Nederlands hoor, loop ik een poosje met hem op. Het valt mij op dat er zo weinig Nederlanders de Camino lopen. Alle nationaliteiten kom ik tegen, maar geen Nederlanders. Tot ik sta te wachten voor de Aubergue, om ingeschreven te worden, hoor ik toch weer Nederlands. Nu van een schone landgenote, Rosemary, 26 jaar jong. Snel kennis met haar gemaakt, zoveel landgenoten zie ik niet. Ook valt het me op dat er zoveel jonge mensen van 21 jaar de Camino lopen. Het leven wordt ingedeeld in termijnen van 7 jaar. Elke 7 jaar staat ergens voor. Bijvoorbeeld van 21 tot 27 jaar staat voor zelfstandig worden, eigen keuzes maken, losmaken van de ouders. Het is geen toeval dat deze jonge mensen voor de Camino kiezen, deze keus werkt door in hun verdere leven. Ook ik ben niet voor niets op 63-jarige leven op pad. Ik heb de keuze gemaakt om de 2e helft van mijn leven anders te gaan leven als in mijn 1e helft, ook al weet ik nog niet concreet, hoe dit zal zijn.
Ook voelde ik vanmorgen spanning in mij, toen ik mij realiseerde dat mijn Camino op zijn eind loopt. Met 6 dagen ben ik in Santiago de Compostela! Daar ben ik blij mee, maar aan de andere kant, wat ga ik daarna doen........? Ik zit nu 4 maanden in deze flow, zo meteen weer terug naar het 'gewone' leven. Het gaf me gemengde gevoelens. Blijdschap, maar ook..........ik kan het nog geen naam geven.......
Het is nodig dat een ander je ontmoet,
wil je jezelf worden.
De dag dat je de genade
van de echte genegenheid ontvangt,
zul je veranderd zijn,
omgevormd tot in het diepste
van jezelf.
Jean Lafrance
Ook vanmorgen weer vroeg op pad, 6.15 uur. Afscheid genomen van Stefan.
Vandaag begint de wandeling weer tussen wijngaarden door, tot Villafranca del Bierzo, daarna de rest van de tocht tussen de bergen doorgelopen, over passen gelopen. Het was weer een prachtige tocht, met soms de autosnelwegen wel 50 m boven me, indrukwekkend! Vanmorgen haalde ik een jongeman in, en in het voorbijgaan, herkende hij mijn Nederlandse embleem op de rugzak, en sprak mij aan. Blij dat ik weer eens Nederlands hoor, loop ik een poosje met hem op. Het valt mij op dat er zo weinig Nederlanders de Camino lopen. Alle nationaliteiten kom ik tegen, maar geen Nederlanders. Tot ik sta te wachten voor de Aubergue, om ingeschreven te worden, hoor ik toch weer Nederlands. Nu van een schone landgenote, Rosemary, 26 jaar jong. Snel kennis met haar gemaakt, zoveel landgenoten zie ik niet. Ook valt het me op dat er zoveel jonge mensen van 21 jaar de Camino lopen. Het leven wordt ingedeeld in termijnen van 7 jaar. Elke 7 jaar staat ergens voor. Bijvoorbeeld van 21 tot 27 jaar staat voor zelfstandig worden, eigen keuzes maken, losmaken van de ouders. Het is geen toeval dat deze jonge mensen voor de Camino kiezen, deze keus werkt door in hun verdere leven. Ook ik ben niet voor niets op 63-jarige leven op pad. Ik heb de keuze gemaakt om de 2e helft van mijn leven anders te gaan leven als in mijn 1e helft, ook al weet ik nog niet concreet, hoe dit zal zijn.
Ook voelde ik vanmorgen spanning in mij, toen ik mij realiseerde dat mijn Camino op zijn eind loopt. Met 6 dagen ben ik in Santiago de Compostela! Daar ben ik blij mee, maar aan de andere kant, wat ga ik daarna doen........? Ik zit nu 4 maanden in deze flow, zo meteen weer terug naar het 'gewone' leven. Het gaf me gemengde gevoelens. Blijdschap, maar ook..........ik kan het nog geen naam geven.......
Het is nodig dat een ander je ontmoet,
wil je jezelf worden.
De dag dat je de genade
van de echte genegenheid ontvangt,
zul je veranderd zijn,
omgevormd tot in het diepste
van jezelf.
Jean Lafrance
-
22 Juli 2016 - 18:46
Harry:
Dag Joop,
Elke dag weer kijken we uit naar jouw belevenissen. Geweldig hoe je schrijft over de weg die je gaat. De ontmoetingen met medemensen, de natuur en wat dat al jou doet. Nu het einde van jouw voettocht in zicht is dient zich het vervolg aan. Ik/wij wensen jou vrede en alle goeds met de laatste etappes en vertrouwen dat zich aandient hoe je verder moet gaan.
Lieve groeten, ook namens Ina,
Harry -
22 Juli 2016 - 18:58
Henk En Jacomien Broer:
Dag Joop,
We lezen iedere dag je verhaal, prachtig hoe je het beschrijft met mooie foto's , zeer herkenbaar voor Henk.
Je hebt het bijna volbracht, super.
Nog een paar dagen genieten van al het moois dat je tegenkomt.
We wensen je nog prachtige dagen en veel loopplezier.
Ga ook naar Finistere!!
hart.groet van Henk en Jacomien -
22 Juli 2016 - 19:35
Jessy:
Lieve Joop,
Nu het einde van je tocht in zicht is, komen gemengde gevoelens naar boven. Nog "maar" 168 km....
En dan. Nog even verder.... of terugkeren naar Nederland....Wat je ook beslist, het zal nooit meer hetzelfde zijn.
Rijk geworden van de ervaringen en ontmoetingen ziet de toekomst er zeker anders uit.
Je gaat straks loslaten wat je zo hebt lief gekregen: Onderweg zijn, mensen ontmoeten.....jezelf tegenkomen...maar iets of iemand liefhebben betekent ook loslaten.
Gedachten gaan en komen, maar dat wat waardevol is blijft,zal je vergezellen in het laatste gedeelte van je tocht en meegaan naar huis.
Zoals Franciscus zei:
Begin met het nodige, doe dan het mogelijke en dan ineens doe je zomaar wat onmogelijk leek.
Vaja con Dios.
Lieve groet, Jessy
-
22 Juli 2016 - 20:35
Peter Joke Kuiper:
Wij wensen je nog veel voor de laatste kilometers,nu het eind in zicht komt . Bereid je voor het is best heftig om op het plein te staan in santiago ,we hebben vele tranen gezien. Wih vinden je een kanjer .groetjes van ons -
23 Juli 2016 - 12:46
Geert:
Hallo Joop. Zaterdagmiddag en wéér ben je een stapje dichter bij het einddoel. En dan kun je denken aan wat daarna, aan weer het 'normale' leven. Het is alles een vraagteken.
Daarom, denk aan nú, sta vooral stil bij het heden. 'Straks' komt later. Ook dán zal je hand vinden te doen wát te doen.
We mogen nu nog steeds genieten van prachtige verhalen en schitterende foto's. Daar mogen we toch nog wel een weekje op rekenen?! ✏ -
23 Juli 2016 - 12:51
Geert:
Nou blijkt m'n bericht zomaar onafgemaakt te zijn verstuurd....Magic....
Dat de komende week onvergetelijk mag blijken te zijn en je ná SdC nog dubbel en dwars mag genieten van Finisterre. En wij daarna. Vervolg je pad met vreugde. Adieu!
fr.G.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
