Donderdag 21 juli 2016
Door: Joop
Blijf op de hoogte en volg Joop
21 Juli 2016 | Spanje, Cacabelos
Vandaag van El Acebo naar Cacabelos, 31.7 km. (Nog 201 km te gaan naar SdC)
Gisteren al begonnen met de afdaling, van 1531 m naar 1154 m in El Acebo. Vooral het laatste deel was behoorlijk stijl en vol met rotsachtige stenen. Vanmorgen zet de afdaling voort tot aan Ponferrada, 541 m.
Het eerste deel was weer prachtig om te doen. Na Ponferrada werd het landschap saai, zelfs rommelig soms.
Het kunnen niet altijd hoogtepunten zijn, want dan onderscheid je de ware hoogtepunten niet meer.
Vannacht slaap ik in de Aubergue Municipal, dit is de Gemeentelijke Aubergue, in Cacabelos. De slaapplaatsen zijn rond de kerk gesitueerd.
Het is een soort, inloopkast. Geen ramen, alleen een dubbele deur, ook zonder glas.
Mijn kamergenoot is Stefan, een Belgische Vlaming, die ik gisteren ontmoet heb, en gisteravond samen mee gegeten heb.
Het is toeval dat we dit "hok" delen, want we hebben niet samen gelopen. Stefan is vandaag, grotendeels, met de bus gereisd, want hij heeft problemen met zijn benen.
Morgen gaat hij met de bus naar Santiago de Compostela.
Vannacht maar slapen met de deuren open, voor de frisheid. Het kan hier, het is Spanje.
Van cruciaal belang is het om
zelf op pad te gaan op de zoektocht
die zo oud is als het leven zelf.
De schat der wijzen ligt niet
op een verborgen plaats bij het eindpunt,
maar rijgt zich aaneen in
een lange reeks ontmoetingen
en ervaringen onderweg.
Jeroen Gooskens
Gisteren al begonnen met de afdaling, van 1531 m naar 1154 m in El Acebo. Vooral het laatste deel was behoorlijk stijl en vol met rotsachtige stenen. Vanmorgen zet de afdaling voort tot aan Ponferrada, 541 m.
Het eerste deel was weer prachtig om te doen. Na Ponferrada werd het landschap saai, zelfs rommelig soms.
Het kunnen niet altijd hoogtepunten zijn, want dan onderscheid je de ware hoogtepunten niet meer.
Vannacht slaap ik in de Aubergue Municipal, dit is de Gemeentelijke Aubergue, in Cacabelos. De slaapplaatsen zijn rond de kerk gesitueerd.
Het is een soort, inloopkast. Geen ramen, alleen een dubbele deur, ook zonder glas.
Mijn kamergenoot is Stefan, een Belgische Vlaming, die ik gisteren ontmoet heb, en gisteravond samen mee gegeten heb.
Het is toeval dat we dit "hok" delen, want we hebben niet samen gelopen. Stefan is vandaag, grotendeels, met de bus gereisd, want hij heeft problemen met zijn benen.
Morgen gaat hij met de bus naar Santiago de Compostela.
Vannacht maar slapen met de deuren open, voor de frisheid. Het kan hier, het is Spanje.
Van cruciaal belang is het om
zelf op pad te gaan op de zoektocht
die zo oud is als het leven zelf.
De schat der wijzen ligt niet
op een verborgen plaats bij het eindpunt,
maar rijgt zich aaneen in
een lange reeks ontmoetingen
en ervaringen onderweg.
Jeroen Gooskens
-
22 Juli 2016 - 10:39
Geert:
Hallo Joop. Je weet het mooi te verwoorden. Het zijn niet altijd hoogtepunten. Heb je ook gisteren weer gemerkt. Naast het schone in de natuur, is er ook het rommelige.
Maar, komt er na de regen ☁ niet altijd de zonneschijn ☀?!
Nog even, en dan slaat er voor jou de klok 'twaalf', in ieder geval tav SdC. Ik zie je in het filmpje nóg vertrekken, met zo'n 2600 km voor de boeg. Et viola, het is bijna zover.
Met nog een leuke 'appendix', Finisterre!
Geniet van de laatste paar honderd én gedachtig je slotwoorden van JG, van de ontmoetingen en ervaringen onderweg.
Vanuit Mokum sterkte en hart.gr.
Geert
-
22 Juli 2016 - 11:39
Ton En Gemma:
hoi Joop .het begint nu spannend voor jou te worden.Het einde is voor jou inzicht. Wat een mooie en een grote ervaring heb je opgedaan.Veel gezien en wat je allemaal beleefd hebt,is nooit meer te vergeten.
Lieve groetjes van Ton en Gemma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
